Je hoort het overal: 9 maanden op 9 maanden af. Je lichaam heeft die 9 maanden nodig om te ontzwangeren. Dat is helemaal waar. Misschien neem jij je net zoals ik deed voor om in die 9 maanden tijd dan ook weer helemaal je oude figuur terug te krijgen. Dit is hoe het bij mij is gegaan. 

 

Aan het einde van mijn zwangerschap kreeg ik enorme zin om weer lekker te kunnen sporten. Na de geboorte van mijn kleine meisje dacht ik daar wel even anders over! Auw! Na ongeveer twee maanden hing ik weer aan de klimmuur. Tjemig: al mijn kracht was weg. Niet alleen mijn buikspieren, maar echt álles. Ik ben toen heel rustig aan weer af en toe gaan klimmen. Totdat ik een acute blindedarmontsteking kreeg met als gevolg een operatie. Ik viel nog verder terug dan na mijn bevalling en moest nog rustiger op gaan bouwen met klimmen.

Mijn 9 maanden af

Ik ben nu negen maanden mama. Mijn kleine mooie lieve dochter is negen maanden oud. Ik weeg nog steeds 8 kilo extra, heb een buikje, een enorme zwemband, dikkere benen, slappere billen en rugvetjes. En ja, ik maak me daar af en toe druk om. Want mijn voornemen was binnen negen maanden weer strak in mijn vel te zitten, precies zoals voorheen.

https://www.instagram.com/p/BgDrhAFDznC/?taken-by=mooiemamablog

Tegenvaller en toch blij achteraf

Nu de updatefoto’s een feit zijn en ik het verschil duidelijk zie en voel… besef ik me ineens dat die 9 maanden af vooral NIET in het teken moeten staan van je lichaam. Althans: niet met de intentie om weer helemaal strak in je vel te zitten zoals de mooie fitmoms waar je tegenop kijkt. Ik vind het knap dat zij het kunnen, maar ik ben achteraf blij dat ik er niet teveel mee bezig ben geweest.

Nauwelijks sporten en vooral veel snoepen

Af en toe pakte ik de gewichten, 1x heb ik een stukje hardgelopen en een paar keer heb ik me voorgenomen te stoppen met snoepen. Ook heb ik af en toe geklommen, maar vooral niet té serieus. Echt weer helemaal fit worden? Daar was mijn motivatie niet sterk genoeg voor en had ik te weinig energie/doorzettingsvermogen om me er aan te houden. Sterker nog: ik heb meer gesnoept dan ooit. Door de vermoeidheid ging ik snaaien. Sommige momenten stond ik voor de spiegel en dacht ik: pffff…. dit zit er toch niet uit? Ik geneerde me in de klimhal in mijn te strakke klimbroek en mijn vetrandje boven de broek uit. Afgezien van die momenten, heb ik het gelukkig niet mijn leven laten beheersen de afgelopen negen maanden. En nu ik daar zo op terug kijk, ben ik daar erg blij mee!

Tip: laat het los!

Ik kan iedere mama aanraden om het óók los te laten. In ieder geval die eerste negen maanden. Want oh wat zijn die maanden bijzonder!!! Je bent volop bezig met ontdekken, overleven, ontzwangeren, genieten, verbazen, verliefd zijn, uitvinden et cetera. Het is een enorme ontdekkingsreis die je aflegt in die eerste negen maanden. En zoals met iedere reis: het vliegt voorbij! Voor je het weet ben je negen maanden verder en is je kleine kindje een klein mensje geworden dat zelfstandig op ontdekkingstocht gaat. Er zijn zoveel eerste keren geweest dat je ze niet meer op twee handen kunt tellen.

Koester die negen maanden. Focus je op je moederschap, je kleine kindje, je veranderende relaties, je nachtrust, je ontspanning. Leg jezelf niet teveel druk op!!! Je hebt het al druk genoeg.

Hoe heb jij de negen maanden af beleefd? Ik ben heel benieuwd. Laat het me weten in een reactie! 

Scroll naar boven