Ik werk voor een groot deel vanuit huis. Fantastisch dat dat kan, maar de balans tussen werk en privé is sinds kort volkomen verstoord. Nu ik moeder ben geworden, heb ik het gevoel dat ik 24/7 aan het haasten ben. Hoe ga ik dit veranderen en is thuiswerken met een baby überhaupt realistisch?

Thuiswerken: 24/7 aan het haasten

Op mijn thuiswerkdagen ben ik een soort arbeider in mijn eigen fabriek. Inklokken, uitklokken, inklokken, uitklokken. Even snel mijn dochter naar bed brengen, terwijl mijn werk alweer door mijn hoofd raast en dan weer snel aan de slag. En zo gaat dat een paar keer per dag tot in de avonduren. Voor mijn gevoel ben ik al maandenlang non-stop aan het haasten.

Ik heb haast bij het onderweg zijn naar werk/huis, tijdens het eten, als ik wandel met de hond, tijdens koffiepauze/toiletbezoek/kolven, in mijn communicatie met anderen, als ik me klaarmaak voor de nacht/dag, tijdens mijn werk. Het is best wel schokkend, maar álles wat ik onderneem op een dag gaat gepaard met haast.

De grootste motivatie voor verandering

Het is 18.30 uur. Mijn hoofd gonst na terwijl ik mijn dochter aan het voeden ben. Nu genieten van dit moment, spreek ik mezelf toe. Oh wat moet ik dáár een discipline voor opbrengen. Nog geen drie seconden later draait mijn hoofd alweer op volle toeren.

In de eerste weken na mijn bevallingsverlof kom ik erachter dat ik het thuiswerken anders moet aanpakken. Ik vind het vreselijk dat mijn aandacht soms al bij mijn werk is terwijl ik van mijn dochter wil genieten. Ik neem mij voor 100% aanwezig te zijn bij haar en dus wil ik mijn werk volledig loslaten op de momenten dat zij wakker is. Het is behoorlijk confronterend dat het me zoveel moeite kost.

Misschien ook herkenbaar voor jou?

Soms denk ik wel eens, ik wilde dat ik niet hoefde te werken. Dan heb ik meer rust, meer tijd voor mijn dochter, meer tijd voor mijzelf. Maar is dat wel écht zo? Al zou ik op zoek gaan naar een betere balans tussen werk en privé, dan nóg zal ik de onrust blijven voelen. Die 24 uur werk in de week zijn namelijk het probleem helemaal niet. Er liggen heel andere oorzaken ten grondslag aan mijn gehaastheid. Oorzaken die misschien voor jou ook wel herkenbaar zijn.

  • Mijn smartphone: de hele dag door zoek ik informatie op, check ik social media, ben ik in contact met vrienden en collega’s, maak ik foto’s en filmpjes van mijn dochter. Het enige moment dat ik niet met mijn telefoon bezig ben, is als ik aan het werk ben!
  • Mijn perfectionisme: goed genoeg is niet goed genoeg voor mij. In mijn werk, mijn moederschap, mijn relaties, mijn sport. Ik ben pas tevreden als alles perfect is. En dat is het nooit, dus blijf ik streven naar verbetering.
  • Mijn ambities: ik wil meer doen dan realistisch is in de uren die ik heb per dag. Ik heb dus altijd een oneindige takenlijst die zich blijft vullen voordat ‘ie afgevinkt is.

Dus wat is mijn oplossing? Ik ga onthaasten, meer rust nemen en bewust genieten door dingen te láten. Ik ga dingen schrappen. Rigoureus. Dan heb ik in heel 2018 méér rust.

5 goede voornemens voor meer ontspanning

  1. Mijn telefoongebruik beperken tot maximaal 1 uur per dag. Ik heb een app gedownload om mezelf hier aan te houden.
  2. Tevreden zijn met goed. De door mijzelf opgelegde normen, doelen en eisen loslaten. Speelsheid en flow toevoegen aan álles wat ik doe. Note to myself: het hoeft allemaal niet zo serieus en perfect te zijn.
  3. Keuzes maken die realistisch zijn in tijd.  Zowel voor werk als voor privé. Beseffen dat ik niet álles in deze week, deze maand, dit jaar kan doen.
  4. Bewust genieten van álles wat ik doe en vertragen. Beginnend bij een rustige ademhaling.
  5. En daar komt ‘ie, last but definitely not least: me-time pakken.

Work-life integration = eigen grenzen stellen

Maar hoe zit het nou met die vraag of thuiswerken met een baby realistisch is? Voor mij zeker. Ik werk de helft van mijn uren op kantoor en de rest tijdens de uren dat Jule slaapt overdag. Dat lukt met gemak. Belangrijker is de vraag of je de juiste grenzen kunt stellen. Of je volledig aanwezig kunt zijn in het moment en of je mee kunt bewegen met de flow. Je hebt geen ‘normale werkdag’ van aaneengesloten uren. Meerdere malen switchen tussen work en life moet je dus wel kunnen. Dit is waar voor mij de uitdaging zit.

Ik blijk een ster in het opleggen van ‘harde grenzen’. Mijn work-life integration bestond voordat ik moeder was vooral uit werk integreren in mijn leven, andersom keurde ik het af. Non-stop doorwerken, ook buiten de normale kantooruren paraat staan, maar geen privézaken tijdens ‘werktijd’. Het is niet mijn werkgever die deze harde grenzen oplegt, dat doe ik zelf door normen en overtuigingen die ik heb.

Belangrijke les: zachte grenzen stellen

Mijn dochter is nog maar zes maanden oud en ik heb nu al een heel belangrijke les geleerd van haar. De tijd is aangebroken om ‘zachte grenzen’ te stellen voor mezelf. Ik besef me dat zij en andere mensen veel meer aan mij hebben als ik vanuit rust en ontspanning aanwezig ben. Tuurlijk waarderen mijn collega’s mijn enorm snelle productiviteit en flexibiliteit, maar tegelijkertijd gunnen ze mij (en daarmee zichzelf ook) meer rust. Het is aan mijzelf om die te pakken en grenzen te stellen waarmee ik de rust waarborg. Met dit belangrijke inzicht en mijn goede voornemens ben ik inmiddels al volop aan de slag. Dit vraagt wel dat ik er heel bewust mee bezig moet zijn want vanzelf gaat het nog niet, maar oh wat is het fijn om met minder gehaast de dag te beleven en bewust stil te staan bij alles wat ik doe.

Ik hoop dat ik met mijn openhartige blog ook van betekenis ben voor jou. Ook ben ik benieuwd hoe andere working moms het moederschap combineren met carrière. Hoe creëer jij de ideale balans? Kies je voor thuiswerken? Zo ja, gaat het je gemakkelijk af? Of werk je juist liever buiten de deur? Laat het me weten in de reacties.

Scroll naar boven